تأثیر خلق گردانی بر افسردگی در سالمندان 65 سال به بالا ساکن در سرای سالمندان ستایش شهرستان کرج

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که به منظور" بررسی تأثیر استفاده از روش خلق گردانی1 در کاهش میزان افسردگی سالمندان مقیم در سرای سالمندان ستایش کرج" انجام شده است. تعداد نمونه شامل 30 نفرزن و مرد سالمند ساکن درآسایشگاه ستایش می باشد که از این تعداد20 نفر به عنوان گروه نمونه و 10 نفر به عنوان گروه شاهد جهت مقایسه نتایج دسته بندی شدند. گروه مورد پژوهش از طریق تکمیل پرسشنامه افسردگی بک که توسط محقق طی مصاحبه بالینی با سالمندان دارای نمرات افسردگی بالایی بودند، انتخاب گردیدند. در مرحله بعدی با استفاده از آیین نامه درمانی 12 جلسه به مدت 4 هفته ( هرهفته سه جلسه یک و نیم ساعته) این افراد به صورت گروهی تحت مراحل درمان پیشنهادی قرار گرفتند و درنهایت مجدداً پرسشنامه افسردگی بک جهت بررسی تغییرات احتمالی نمرات افسردگی بعد از انجام آیین نامه درمانی توسط مصاحبه بالینی از سالمندان اخذ شد. همچنین جهت پیگیری ازنتایج حاصله و اطمینان از تأثیر طولانی مدت درمان 3 هفته بعد ازدرمان مجدداً پرسشنامه افسردگی از همه سالمندان گرفته شد. مشخص گردید میزان نمرات افسردگی درپس آزمون درگروه آزمایش دارای اختلاف معناداری با نمرات افسردگی پیش آزمون درگروه آزمایشی دارد و میزان نمرات افسردگی درمرحله پیگیری که سه هفته بعد از اتمام آیین نامه درمانی اخذشدازنمرات پس آزمون بالاتر و از نمرات پیش آزمون پایین تراست.( اختلاف نمرات پیش آزمون و پس آزمون هنوز در سطح معنادار می باشد). این امربیان کننده لزوم استمرار استفاده از روش درمانی محقق درطول مدت زمان بیشتر دررسیدن به نتایج پایدارترمی باشد. نهایتاً تأثیر آیین نامه پیشنهادی محقق راکه با استفاده ازخنده درمانی به همراه روش شناخت درمانگری بک و تیزدل برمیزان افسردگی سالمندان اجراگردیده را نشان می دهد و فرضیه این پژوهش راکه استفاده ازروش خلق گردانی در کاهش میزان افسردگی سالمندان موثر می باشد راتایید می نماید.